Djela Vladimira Dunjića u Modernoj galeriji

Izložba „Vertigo” Vladimira Dunjića biće otvorena u Modernoj galeriji u četvrtak, 15. septembra u 20 h, u okviru programa Podgoričkog kulturnog ljeta. Kustoskinja izložbe je Petrica Duletić, istoričarka umjetnosti.

Umjetnik će podgoričkoj likovnoj publici predstaviti djela iz ciklusa: ”Velovi”, “Devet mačjih života”, “Prokrustov muzej”, “Vrtoglavica” i “Donje nebo”.

Kako umjetnik sam ističe od 2016.godine je uočio pet staza, odnosno pet tema  kojima će se baviti, koji se ukrštaju, sagledavajući likovnu problematiku iz različitih uglova. Tih pet tema su se iskristalisale kao umjetnikovih pet dijaloga: „Velovi“ su rasprava o slikarstvu kao mediju. Preispitivanje gradivnih elemenata od kojih je sačinjena svaka slika – njena bojena površina, njen unutrašnji iluzionistički prostor i stvarni prostor ispred slike u kome je posmatrač. To je, istovremeno, dijalog sa istorijom umjetnosti i omaž umjetniku dragim apstraktnim slikarima dvadesetog vijeka. “Devet mačjih života” je takođe dijalog, ali sa svijetom životinja, odnosno djalog sa  “Drugačijim”. “Prokrustov muzej” je rasprava sa mračnim svijetom u kojem živimo, jedan sasvim lični i proizvoljni pogled na imaginarni Arhiv u kome su katalogizovani tragovi čovjekovih podviga i ponora. Svaki objekat je cjelina za sebe i ima sopstvenu logiku, a istovremeno je dio jedinstvenog koncepta muzeja. “Vrtoglavica” je dijalog sa posmatračem slike.  Posmatrač je uveden u polje slike kao aktivni učesnik, mjestom sa kojeg posmatra prizor. Ptičja perspektiva obrće sliku sa zida galerije i u gledaocu stvara neugodan osjećaj lebdenja, izmicanja tla ispod nogu, što je uvijek prvi uslov promjene načina viđenja i prvi korak ka spoznaji. Ona je, takođe, umjetnikov dijalog sa samim sobom. “Donje nebo” je ogled o melanholiji. Vladimir Dunjić ukazuje na ona izokretanja u prirodi na koja ne utiče čovjek. Tako se na ovim slikama nebo izokreće u donje nebo i pada u crnu vodu po kojoj pluta mjesec. Ta ne­pomična voda koja spava postaje ogledalo u kome se čak i nebo ogleda.
Postoje svakovrsna vodena ogledala, kao što postoje i razni odrazi u takvim ogledalima. Nestalnost ogledala s titranjem lika u njemu – ta vizuelna čarolija govori o promjenljivosti i nestalnosti svega što se prima percepcijom, a što je tek jedan privid ili, kako je Klodel slikovito rekao „potez tekućim gudalom na koncertu pjene“ zapisala je istoričarka umjetnosti Petrica Duletić.

Vladimir Dunjić rođen je u Čačku 1957. godine. Fakultet likovnih umetnosti u Beogradu završio je 1981. godine, u klasi profesora Mladena Srbinovića. Član je ULUS-a od 1982. Ovaj beogradski slikar prvi je laureat nagrade za likovnu umjetnost “Momo Kapor” koja mu je dodijeljena za autentičan doprinos savremenom srpskom slikarstvu. Izlagao je na više samostalnih i grupnih izložbi u zemlji i inostranstvu. Dobitnik je značajnih nagrada. Živi i radi u Beogradu.

Izložba će biti otvorena za posjetioce do 31. oktobra.